خواهش میکنم لباساتونو بپوشید.
تاکید میکنم . مخصوصا به این بچه مچه‌های 15.14 ساله تا 20 .23.22 ساله
این لباسایی رو که دوست دارید بپوشیدو خسیس بازی در نیارید .
اصلا شده تا دم مغازه رفتن واسه خرید ماست . یا تا‌ی پارک رفتن . اون لباسی رو که دوست دارید بپوشید .
باور کنید خیلی از اون مراسم یا موقعیتایی که میخواید این لباسارو بپوشید هرگز نمیان
آخرشم شما میمونیدو‌ی عالمه لباسی که حسرت پوشیدنش به دلتون موندهو .
الانم دیگه نمی‌تونید بپوشیدشون
چون دیگه به سنتون نمی‌خوره یا اصلا دیگه سلیقتون تغیییر کرده .
بعدشم مجورید وقتی کسی نیست بیاریشون بیرونو هی بپوشیدو جلوی آینه خودتونو نگاه کنید
بدترشم اینکه یهو یکی بیاد خونهو شمام اینقدر بخواید سریع لباس عوض کنید که نزدیک بشه
گردنتونو بشکونید
حالا بدتر ترشم اینکه وقت نکنید لباس نو‌هارو عوض کنیدو یکی بیاد شمارو با لباس نو باشلوارک ببینه
...
والا الان خودمو میبینم آخه من دیگه کجا سویشرت کلاه دار بپوشم
یا کجا تیشرت مارک دار که حتی نمیدونم روش چی نوشته بپوشم
...
آخرشم مادرا ، تریپ مادر ترزا برمیدارنو میگن اینو بدم به یکی دیگه . تو که دیگه نمی‌پوشیش .
بعدش توهم در حالی که تا فی خالدونت میسوزه .
لباسی رو نگاه میکنی که‌ی عمر ازش مراقبت کردی تا‌ی زمان خوب بپوشی .
اون زمان خوبم هرگز نیومدو الان نوی نو باید بدیش به‌ی الیور تویست
پس از همین فردا هر لباسی که دوستداریدو بپوشید .
به درک که خراب میشه بزار کهنه شه حداقل بهتر از اینه که سالم بموننو بعدا دیگه نتونید بپوشیدش
فکر کنم اگه بعد این همه مدت برید سمت لباس نو‌های نپوشیده .
لباس نو‌ها ، چشاشون پر اشک میشهو میگن الان چند ساله منتظرتم . کجابودی لعنتی .
یادته وقتی گرفتیم چقدر دوستم داشتی .
یادته بهت گفتم من اینهمه تحصیل نکردم که کنج کمد بمونم .
من‌ی لباس مستقلم . من‌ی لباس روشن فکرم .
فکر میکنی نمیدونم با این لباسای ناجور پاجور میری بیرون . هزار بار دیدمت
اما در هر صورت فقط میخوام بدونی
دنیای این روزای من هم قد این کمد شده . اونقدر دورم از تو که تنت فراموشم شده
بیا بغل